Ang Kaibigan ni Ben

Kaunting tao lang ang nakakaalam ng nagagawa ko. Pero alam ko sila mamaalam nila. Kinukuwento kasi lagi ni lola na nung bata pa ako kung saan-saan ako tumuturo. Sa dilim. May tinuturo ako pero walang tao. May lalaki, pero wala. May babae, pero nakaturo lang ako sa madilim na parte ng pader. Walang posibleng makadaan. May kalaro akong bata na hindi nila nakikita. Ang pangalan pa nga raw ay Ben.

Hindi ko na maalala ang tungkol kay Ben. Siguro nawala na rin sa sistema ko ang tungkol sa kakayahan kong makakita at makipag-usap sa mga kaluluwa. Siguro kasi lumaki na ako. Marami na akong pinagkakaabalahan. At saka lumipat na kami ng bahay. Baka walang nagbabantay sa bahay na nilipatan namin kaya hindi na rin ako nakakaramdam. Walang kaluluwang ligaw. At saka nabaling na kasi ang utak ko sa kaka-computer games maghapon.

Pero nung mag-3rd year ako bumalik ang kakayahan kong makakita ng mga kaluluwa.

Nangyari ‘yung sa bago naming bahay.

Tanghaling tapat nun. Nag-uusap kami ng mamako habang nanunuod ng TV sa kuwarto nila. Biglang may dumungaw na lalaki sa kusina. Kalbo at maitim ang lalaki. Dingding lang ang pagitan ng kusina at kuwarto ni mommy kaya kita mo agad ang labas ng kusina.

Nagtaka agad si mama dahil halatang nagulat ako.

“Nakita mo ‘yun?” tanong ko sa kanya.

“Alin?” pagtataka niya.

Kaming dalawa lang ni mama nun sa bahay. Magkakalayo ang mga bahay sa village namin kaya tahimik na tahimik ang lugar.

Ikinuwento ko kay mama ang nangyari. Binanggit niya na nung bata pa ako madalas akong makakita ng kaluluwa sa lumang bahay namin.

Mula nun natatak na sa isip ko ang mukha ng kalbo at maitim na lalaki. Sino kaya ‘yung?


Akala ko hindi na ‘yung masusundan.

Madaling-araw nangyari itong pangalawa. Around 12 or 2 AM. Natutulog ako nun sa kuwarto ng tita ko. Nagising ako dahil sa init at saka nauuhaw ako nun. Naisip kong bumangon at pumunta ng kusina para kumuha ng tubig.

Paggising ko may nakita akong lalaking nakabarong na nakatayo malapit sa akin. Nakasuot siya ng sumbrero ng magsasaka. May hawak siyang kandila. Pero hindi ko nakita ‘yung mukha niya.

Upper body lang ang nakita ko. Nakatayo siya sa sala. ‘Yung pinto ng kuwarto ng tita ko katabi lang ng sala. Naka-open ‘yung pinto nung magising ako.


Tas mayroon pa. Mga tanghali na ‘yun. Papasok na ako sa school nun.

May nakita akong isang lalaking nakaupo sa sala. Nakatalikod sa akin kaya hindi ko agad nakita ang mukha. Tinawag ko kasi magpapaalam na ako na aalis na ako para pumasok.

Nakailang tawag na ako pero ayaw lumingon. Pero pinabayaan ko na lang. Nagmamadali na ako nung umalis dahil male-late na ako.

Pag-uwi ko tinanong ko si daddy kung siya ‘yung nakita ko nung tanghali. Hindi naman daw.

That time namatay na pala ‘yung may sakit na asawa ng naglalaba sa amin.


Nagtataka lang ako kasi tuwing November lang o Mahal na Araw nangyayari ‘yung mga ganun. ‘Yung tungkol sa kalaro ko raw noong bata pa ako, si Ben, hindi ko na maalala kung ano ang itsura niya. Hindi ko rin alam kung nandiyan lang siya sa paligid, nagbabantay sa akin. Baka hindi ko lang din napapansin.